Gluren door het sleutelgat
Noch onze zintuigen, noch onze hersenen zijn uitgerust om van het universeel veld van informatie en bewustzijn een glimp op te vangen, laat staan het rationeel te begrijpen. De hersenen ageren meer als een soort filter die enkel datgene doorlaat wat we in strikt biologische en evolutionaire zin nodig hebben om te overleven en ons voort te planten, net zoals we onze ogen dichtknijpen teneinde niet verblind te worden door de volheid van het zonlicht. Het is alsof we enkel door een sleutelgat de ultieme werkelijkheid kunnen zien, maar voor de meeste mensen is het alsof zelfs het sleutelgat toegestopt is met een prop papier waardoor ze eigenlijk niets meer te zien krijgen. Enkel wat zich aan de “expliciete” of uitwendige kant van de werkelijkheid bevindt is voor ons zichtbaar; de “impliciete” inwendige kant ervan ligt volledig buiten ons zintuiglijk waarnemingsvermogen.
Maar nu en dan is er iemand die er toch in slaagt de prop uit het sleutelgat te verwijderen en een glimp weet op te vangen van wat zich achter de deur bevindt. Dit is wat er gebeurt wanneer bewustzijnsverruimende technieken aangewend worden, wanneer de prop dus verwijderd wordt of de filter opzij geduwd wordt. Dan openen de dieper liggende dimensies van de werkelijkheid zich blijkbaar. Als we de verslagen van de mystici nagaan, dan aanschouwen zij blijkbaar een vervaging van het onderscheid tussen de afzonderlijke objecten. Tijd en ruimte lossen langzaam op en de waarnemer en datgene wat waargenomen wordt, worden één. Deze diepere bewustzijnstoestand zou ook gepaard gaan met een toestand van diepe vrede, vreugde en harmonie met alles wat er is.
Beschikken mystici over het vermogen om toegang te krijgen tot de oerbron van universeel bewustzijn, kennis en informatie zoals beschreven in vorig hoofdstuk? Exacte bewezen zijn niet voorhanden maar de aanwijzingen zijn wel frappant. Bewustzijnsverruiming kan verkregen door in een toestand van diepe meditatie te komen, na lang oefenen en de geest vrij te maken van gedachten en externe impulsen. Het kan ook via chemische weg bereikt worden (via hallucinerende middelen) maar dit is eerder een destructief pad, of via de techniek van versnelde ademhaling.
Bewustzijn geen bijproduct van materie
Het bovenstaand beeld zet ons materialistisch wereldmodel volledig op zijn kop en zal velen uit hun comfortzone brengen. Het luidt namelijk de doodsklok over het oude (maar nog steeds levendige) paradigma dat materie de enige basis is van de werkelijkheid en van alles wat bestaat en dat bewustzijn een evolutionair (bij) product van de elektrochemische neuronenwerking van de hersenen zou zijn.
Nochtans had Max Planck (Nobelprijswinnaar natuurkunde en één van de grondleggers van de kwantummechanica) reeds in 1918 geschreven dat hij aan bewustzijn een fundamentele rol toekende in zijn studie over de werking van de subatomaire natuur. Volgens Eugene P. Wigner, fysicus en Nobelprijswinnaar (1963), is bewustzijn de grondslag van het universum en kan de fundamentele wetten van de kwantummechanica niet consistent begrepen worden zonder de factor bewustzijn in rekening te brengen.
De notie dat bewustzijn een fundamentele rol zou spelen in het universum, in die zin dat het alles doordringt en aan de oorsprong ligt van alles wat zich uiteindelijk in materiële vorm manifesteert (dus ook alle mensen, dieren en planten), zou een ware aardverschuiving veroorzaken in onze klassieke denkbeelden over de werkelijkheid en zou een cruciale hefboom kunnen vormen in het installeren van een compleet vernieuwd wereldbeeld. Het is opvallend dat vanuit wetenschappelijke hoek een groeiende interesse merkbaar is om deze hypothese aan verder onderzoek te onderwerpen. De wetenschap dat de natuur eigenschappen van non-lokaliteit en verstrengeling vertoont draagt daar ongetwijfeld toe bij.
Fragment uit ‘Ontwaken uit onze illusies’ – Romain Goorman
Comentaris