top of page

Gaan bijna-doodervaarders naar de hemel?


Ook de Amerikaanse cardioloog Michael Sabom (°1938) heeft zich intens bezig gehouden met het bestuderen van bijna-doodervaringen, maar toch is hij wat in de schaduw gebleven van latere onderzoekers als Raymond Moody en Bruce Greyson.

Sabom werd christelijk opgevoed en studeerde af als cardioloog. Als wetenschapper wou hij alleen met feiten rekening houden. Aanvankelijk nam hij patiënten die over een bijna-doodervaring getuigden niet ernstig, maar de verhalen bleven komen. Sabom raakte geïntrigeerd. Wat hem over de streep trok waren de getuigenissen van 6 patiënten die, onafhankelijk van elkaar, beschreven wat ze hadden gezien in de operatiekamer terwijl ze onder narcose en dus bewusteloos waren. Alle zes beweerden ze dat ze uit hun lichaam waren geweest, dus een Out of Body Experience (OBE) hadden gehad. Hun getuigenissen klopten tot in de kleinste details, dat werd bij navraag bevestigd door het aanwezige medische personeel. Sabom liet zijn scepsis varen en ging zijn patiënten ondervragen, hij deed dat doelbewust heel erg terloops. “By the way herinner jij je gedachten of gevoelens die je had terwijl je bewusteloos was?” – dat soort open vragen. Sommige patiënten aarzelden om iets te zeggen, maar de meesten waren opgelucht dat ze toch bij één iemand gehoor vonden.

In 1975 verscheen Life After Life, het eerste boek over bijna-doodervaringen dat een

groot publiek bereikte. De term bijna-doodervaring werd bedacht door de auteur, Raymond Moody. Op dat moment had Sabom al 116 getuigenissen van patiënten opgetekend, dat was toen allesbehalve vanzelfsprekend en zelfs gevaarlijk. Niet zelden werden bde’ers voor gek versleten, soms riskeerden ze zelfs internering.

Toen Sabom artikels over bde begon te publiceren, kwam hem dat op veel kritiek te staan. Sommige collega’s die te maken kregen met bijna-doodervaarders stuurden die door naar Sabom, maar dan wel in het diepste geheim. De ironie is dan ook dat zij Sabom tegelijk ontkenden én erkenden.

Sabom ontwikkelde zich tot een uitgesproken criticus van de materialistische opvatting dat bewustzijn eenvoudigweg een bijproduct is van hersenactiviteit. Hij ziet bewustzijn als een fundamenteel aspect van de werkelijkheid, het kan niét worden gereduceerd tot puur fysieke processen. Out of Body Experiences bewijzen dat bewustzijn onafhankelijk van de hersenen kan bestaan, en dan zijn bijna-doodervaringen ook aannemelijk.

Sabom is geen orthodox christen, maar hij is wel gefascineerd door de bijbel, zoals blijkt uit zijn in 1998 verschenen boek Light and Death, waarin hij verbanden zoekt tussen religie en bijna-doodervaringen. Hij zoekt het antwoord op vragen als Gaan bde’ers naar de hemel? en Ontmoeten ze God? Over zulke kwesties heeft hij zelfs een website opgezet:

Ondanks zijn interesse voor het zogenaamd paranormale bleef Sabom een gerespecteerd cardioloog, omdat hij nu eenmaal uitmuntte in zijn vak en betrokken was bij een heleboel beroepsverenigingen. Hij was o.m. voorzitter van de Georgia afdeling van de American Heart Association, en van de afdeling Cardiologie van de National Medical Association. Niet te tellen zijn de prijzen en onderscheidingen die hij kreeg.

Vandaag wordt het voor mogelijk gehouden dat 5% van de bevolking ooit een bijna-doodervaring heeft gehad, maar in de dokterspraktijk van Sabom ligt dat cijfer drie keer zo hoog. In het onderstaande interview vertelt Michael Sabom hoe de bde getuigenissen van zijn patiënten ook hém ingrijpend hebben veranderd.


Hier lees je hoe je Nederlandse ondertitels krijgen: https://www.ponto3.org/video-


Dirk Van den Eede

bottom of page