Hij kon het alleen in duisternis of als het dan echt moest ook wel bij zwak rood licht. Dan zat hij daar, op een stoel, als hij werd gecontroleerd met een klever op zijn mond, geblinddoekt, soms, of vastgebonden. Hij is misschien wel het medium dat het vaakst kritisch werd onderzocht, maar hoe hij ook werd beperkt in zijn handelen, toch slaagde hij elke keer weer in zijn opzet. Veel geloofwaardige mensen hebben dan ook in zijn voordeel getuigd, ik citeer een eentje. “My experience with Mr Flint is first-hand. I have heard the independent voices.” Aldus W. R. Bennett (1904-1983) een professor van Columbia University. Hij had het over het Britse stemmenmedium Leslie Flint (1911-1994).
Mediums die met overledenen communiceren doen dat meestal stil, in trance, of via nauwelijks hoorbaar gefluister. Zo niet Flint, die kon stemmen van overledenen produceren die hoorbaar waren voor iedereen in de kamer terwijl hij zweeg. Nota bene: zijn lippen bewogen niet. De stemmen werden door nabestaanden ook herkend en authentiek genoemd.
Flint, die zelf erg kritisch stond tegen mediums die aan entertainment deden, heeft voluit meegewerkt aan talloze tests door psychologen, psychiaters, onderzoekers van paranormale verschijnselen en geluidstechnici. Men heeft hem met een waaier van apparatuur onderzocht: recorders die subsone en supersone geluiden opvangen, infrarood- en ultravioletfilms, Kirlian aura-apparatuur... Flint werd in kamers, op podia, in laboratoria en in openlucht onderzocht. Buiksprekers hebben verklaard dat dit geen geval van ventriloquisme kon zijn.
In 1935 vond de eerste openbare demonstratie plaats voor een groot publiek en boem! in één klap was Flint beroemd. Er volgden nog veel meer seances, en tijdens zijn leven werden dertien radio- en televisieprogramma's aan hem gewijd. Een wetenschappelijke verklaring voor het ontstaan van directe onafhankelijke stemmen is er niet. Er is hoogstens een vage uitleg dat uit het lichaam van Flint een ijle etherische stof kwam, die met de naam ectoplasma wordt aangeduid, niet te verwarren met de wetenschappelijke term uit de celbiologie.
In Nederland kreeg het medium bekendheid bij een bezoek van de broer van Godfried Bomans aan Leslie Flint in 1974, in het kader van het N.O.S. radioprogramma. Zou er dan toch Leven na de Dood bestaan?. Godfried kon niet doorkomen, maar zijn geleidegeest Mickey fungeerde als intermediair in een gesprek waarin 20 feitelijke gegevens werden genoemd waarvan 17 juist bleken te zijn en 3 onduidelijk.
Meer informatie? https://www.leslieflint.com/ en https://www.facebook.com/LeslieFlintTrust/
Flint schreef ook een boek 'Voices in the Dark: My Life as a Medium'. De Nederlandse vertaling Stemmen vind je alleen nog tweedehands, de Engelse versie kun je al e-book voor een habbekrats kopen https://www.bol.com/be/nl/p/voices-in-the-dark-my-
Natuurlijk zijn er ook mensen die ervan overtuigd zijn dat Flint ondanks al dat onderzoek toch een bedrieger was. Oordeel zelf. https://michaelprescott.typepad.com/michael_prescotts_blog/2017/04/our-man-flint-
Zijn er onder onze leden mensen die ervaring hebben met (stemmen)mediums?
Stuur ons een mailtje met je verhaal.
Kommentare