top of page

Mijn overtuigingen over het leven na de dood



Onderstaand artikel werd geschreven in 2003 door Neal Grossman, die toen professor psychologie was aan de universiteit van Illinnois in Chicago.

Grossman is een fundamentele denker over leven en dood en toont op rationele gronden aan dat het materialisme, dat momenteel het westers denken overheerst, totaal onjuist is. In de plaats stelt hij het belang voorop van de spirituele dimensie van het bestaan en komt hij tot de onvermijdelijke conclusie dat er leven is na dit aards leven. Een echte doordenker!

Romain Goorman




Ik geloof dat er leven is na de dood. Ik geloof ook dat het bewijs voor een

leven na de dood, volgens de gangbare wetenschappelijke maatstaven,

minstens even sterk is als het bewijs voor enige andere goed bevestigde

wetenschappelijke theorie. Bovendien geloof ik dat bewijs voor

Buitenzintuiglijke Waarneming (ESP) ook bewijs is voor overleven, of

anders gezegd, dat geloof in ESP gepaard gaat met geloof in overleven.



Laat me het uitleggen:

Materialisme is een theorie of hypothese die stelt dat alles wat bestaat uit materie is samengesteld. Toegepast op onszelf, beweert het materialisme dat ons mentale leven, ons bewustzijn, ons zelfbewustzijn, een product of bijproduct is van de hersenen. Volgens het materialisme is het daarom logisch onmogelijk dat onze geest overleeft na de dood van onze hersenen.

Dualisme daarentegen stelt dat materie niet allesomvattend is en dat geest of bewustzijn onafhankelijk van materie bestaan. Aangezien dualisme stelt dat geest en materie onafhankelijk van elkaar bestaan betekent dit dat het ene kan bestaan zonder het andere. Daaruit volgt dat, volgens het dualisme, de geest zonder materie kan bestaan, en in het bijzonder kan het “zelf” dat we onze 'ziel'; noemen, onafhankelijk bestaan van het lichaam dat we ons 'lichaam'; noemen.

Nu zijn er veel duidelijke gevallen bekend waarin mensen wel degelijk bewustzijn ervaren terwijl hun hersenen niet functioneren (wat volgens de materialistische visie niet kan). Dit zijn o.a. gevallen waarin de hersenen in een diepe coma zijn, terwijl de persoon een Bijna-doodervaring (BDE) heeft. In dit geval kunnen de niet functionerende hersenen dus volgens de materialistische visie geen bewustzijn creëren. De conclusie hieruit is dat het materialisme onwaar is. (Zie ook Peter Fenwicks boek 'The Truth in the Light'; voor voorbeelden). De Pam Reynolds case is in dit verband de 'smoking gun case'; omdat het de onjuistheid van het materialisme buiten elke redelijke twijfel vaststelt. Om een aneurysma uit haar hersenen te verwijderen, werd Pams lichaamstemperatuur met 40 graden Fahrenheit verlaagd, al het bloed werd uit haar hersenen verwijderd en haar hersenstofwisseling werd tot nul teruggebracht. Volgens het materialistische

paradigma waren bijgevolg, haar hersenen niet in staat om bewustzijn te genereren, zelfs geen hallucinatoir bewustzijn. Toch had ze niet alleen een volledige BDE, maar was ze ook in staat om nauwkeurig de details van de operatie te observeren en er achteraf nauwkeurig over te rapporteren.

Omdat haar hersenen niet werkten (geen hersengolven, geen stofwisseling), konden haar hersenen dus onmogelijk de bron geweest zijn van haar waarheidsgetrouwe waarnemingen tijdens de operatie. Daarom kan materialisme onmogelijk waar zijn.

Dit lijkt heel duidelijk voor mij. Waarschijnlijk zullen sommige mensen het niet eens zijn met mijn overtuiging dat bewijs voor ESP (Extra Sensory Perception of buitenzintuiglijke waarneming) ook bewijs is voor overleven.

Hier is mijn redenering: Enkele jaren geleden schreef een materialistische vriend en collega een artikel waarin hij betoogde dat ESP niet kan bestaan. Waarom niet? Omdat, als ESP wél zou bestaan, het bestaan ervan onverenigbaar zou zijn met het materialisme.


Waarom is dat zo? Omdat volgens het materialisme alle informatie moet worden overgedragen door fysieke processen. Alle fysieke krachten (zwaartekracht, elektromagnetisme, etc.) zijn afstandgevoelig. Elk fenomeen dat niet afstandgevoelig is, zou in strijd zijn met de bekende natuurwetten. Het bestaan van ESP, dat niet afstandgevoelig is, zou in strijd zijn met de

natuurwetten en kan dus niet bestaan. Mijn vriend had het natuurlijk bij het verkeerde eind, omdat ESP in feite wel bestaat; maar hij had gelijk in de zin dat het bestaan van ESP onverenigbaar is met het materialisme. ESP is dus bewijs tegen materialisme en daarom ook bewijs voor dualisme. Maar dualisme houdt logischerwijs overleven in. Daarom is bewijs voor ESP ook

bewijs voor overleven. Immers, gelooft iemand serieus dat telepathie en helderziendheid materialistisch kunnen worden verklaard, in termen van de hersenen? Inderdaad, de uitdrukking 'buitenzintuiglijke waarneming'; betekent waarneming die niet wordt bemiddeld door de fysieke zintuigen.


Het feit dat we overleven na de dood van ons lichaam vertelt ons op zichzelf niet hoe het hiernamaals eruitziet of hoe we ons leven moeten leiden. Ik geloof dat de BDE ons enkele antwoorden geeft op dergelijke vragen met betrekking tot de betekenis van het leven. Talloze studies tonen aan dat mensen die een BDE hebben gehad, blijvend veranderd zijn door

hun ervaring. Er is een duidelijke verschuiving waarneembaar in hun waardestelsel: minder aandacht voor concurrentie, hebzucht en ambitie en meer aandacht voor de waarden van liefde, acceptatie, mededogen en dienstbaarheid. Er lijken twee verweven oorzaken te zijn voor deze

verandering in waarden. Enerzijds ervaart de BDE’er tijdens het Levensoverzicht elke interactie die hij/zij ooit met iemand heeft gehad vanuit het perspectief van de andere persoon. Ze ervaart bijvoorbeeld elke onvriendelijkheid tegenover een ander alsof het haarzelf overkomt.

Anderzijds heeft het Levensoverzicht plaats in aanwezigheid van het Wezen van Licht, dat ons overspoelt met een gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Deze onvoorwaardelijke liefde wordt dan de norm waarmee de BDE'er haar eigen leven beoordeelt. Met andere woorden, de norm voor een 'goed' of 'succesvol' leven heeft niets te maken met wereldse waarden als geld, reputatie en status, maar eerder met de hoeveelheid onvoorwaardelijke liefde die men in de wereld heeft uitgestraald door interacties met anderen. Zoals Kenneth Ring het verwoordt, is de Gulden Regel (*) niet alleen een moralistisch principe; het is hoe het universum daadwerkelijk werkt en dus hoe we ons leven zouden moeten leiden. Ik zie niet in hoe het mogelijk is om de BDE te bestuderen en niet tot deze conclusie te komen.

De verschuiving van waarden die gepaard gaat met de BDE (de BDE zelf verschuift automatisch de waarden van mensen die de ervaring hebben) staat haaks op de waarden van onze huidige cultuur, inclusief de academie, en dit verklaart meer dan enig ander factor, denk ik, de collectieve

terughoudendheid van onze collega's om het bewijs te onderzoeken. Ze willen gewoon niet dat het waar is. Net als iedereen in onze cultuur, komt het gevoel van eigenwaarde van academici voort uit hun status binnen de academische wereld (carrière, reputatie, salaris, etc.). Al lang geleden is de zoektocht naar waarheid een ondergeschikte rol gaan spelen ten aanzien van de zoektocht naar carrière, reputatie en baanzekerheid. Ze willen niet weten dat de competitieve spelletjes die ze tegen elkaar spelen, niet alleen niets te maken hebben met het werkelijke doel, maar er ook tegenin gaan.

Voor mij persoonlijk is een van de effecten van het bestuderen van de BDE dat ik meer bezig ben met het accepteren van mijn weerbarstige collega's dan met hen te bestrijden (hoewel ik als filosoof natuurlijk niet helemaal kan stoppen met argumenteren, maar als ik betrokken raak bij argumentatie, ben ik veel minder bezig met "winnen" dan in het verleden).

Nog een punt. Ik geloof dat het menselijk ras niet veel langer kan overleven, tenzij het zijn collectieve waarden in de algemene richting verschuift die wordt beschreven door de Bijna-Dood Ervaring. Om te overleven moeten de waarden van liefde en mededogen de hele samenleving doordringen, met name in het bedrijfsleven, de politiek, de economie, enz. Georganiseerde religie is er niet in geslaagd deze waarden in mensen te verankeren en maakt deel uit van het probleem, zoals ze zeggen, en geen deel van de oplossing. De enige hoop, zoals ik het zie, is dat de waarden

van liefde en mededogen worden gepresenteerd als de bevindingen van de wetenschap. Net zoals wetenschap ons informeert dat een slecht dieet leidt tot gezondheidsproblemen, zo informeert wetenschap ons ook dat afwijken van de Gulden Regel leidt tot psychische gezondheidsproblemen, zoals geweld en allerlei vormen van lijden, zowel geestelijk als lichamelijk, en zelfs tot de vernietiging van het vermogen van de aarde om menselijk leven te ondersteunen. Daarom is voor mij het onderzoek naar overleven zo ontzettend belangrijk. Maar we moeten gedurfder zijn in het presenteren van onze bevindingen aan het publiek.


(*): Gulden Regel: Doe niet aan een ander wat je niet wilt dat aan u zelf gedaan wordt. “een

ander” kan zijn: de medemens, een ander levend wezen, de natuur.


Neal Grossman (vertaald uit het Engels)

Comments


bottom of page