Foto: Gert W.
Men zegt dat voordat men de zee ingaat
een rivier beeft van angst.
Ze kijkt terug naar het pad dat ze heeft afgelegd,
vanaf de toppen van de bergen,
de lange kronkelende weg door bossen en dorpen.
En voor haar,
ziet ze een oceaan zo groot,
dat binnengaan
niets anders lijkt dan voor altijd te verdwijnen.
Maar er is geen andere weg.
De rivier kan niet terug.
Niemand kan terug.
Teruggaan is onmogelijk.
De rivier moet het risico nemen
om de oceaan in te gaan
want alleen dan zal de angst verdwijnen,
omdat de rivier dan weet
dat het niet gaat om het verdwijnen in de oceaan,
maar om de oceaan te worden.
Kahlil Gibran
Comentarios