‘Terugkeer uit de dood' - Dr. George G.Ritchie.
Recensie van Sonja Schouppe
​
​
Motivatie.
Dr. George Ritchie (1923-2007) is, mijns inziens, als wetenschapper en ervaringsdeskundige, een van de pioniers in de doorbraak van de wetenschappelijke erkenning van BDE en GDE ( gedeelde dood ervaring cf Moody) ervaringen. Daarom beschouw ik zijn veelbesproken getuigenis in dit boek (je: 116 pagina’s) als ‘basic’ in de geschiedenis van de erkenning van het BDE fenomeen en belangrijk tussen de vele andere BDE studies en getuigenissen.
​
Concreet.
De Amerikaanse 20-jarige student geneeskunde, George Ritchie, maakte in 1943 een uitgebreide BDE ervaring mee gedurende een 9 minuten durende coma, wat zijn leven op drastische wijze compleet heeft veranderd.
Aan het eind van de tweede wereldoorlog was Ritchie soldaat in opleiding in Texas. Hij had gedurende zware manoeuvres in de ijzige kou een dubbele longontsteking opgelopen, toen nog een levensbedreigende ziekte. Na dagenlange hevige koorts had hij een hartstilstand en werd Ritchie klinisch doodverklaard, maar een verpleger, die een lichte beweging had gezien, verzocht de dokter om toch een adrenaline-injectie te proberen. Gelukkig maar, want Ritchie kreeg weer een hartslag. ‘De dode’ kwam weer tot leven, zoals achteraf in een officieel rapport werd bevestigd.
Pionier.
Ritchie, die na de oorlog zijn studies geneeskunde afwerkte en arts werd en rond zijn 40ste psychiater, bracht zijn verhaal pas vijfendertig jaar later uit in boekvorm: ‘Return from tomorrow’ (1978) wat in het Nederlands werd vertaald als ‘Terugkeer uit de dood’. Daarin staat een lovend voorwoord van een leerling van dr. Ritchie, niemand minder dan wetenschapsfilosoof, researcher, psycholoog, psychiater, arts en best-seller auteur dr. Raymond Moody. Onder de indruk van de BDE getuigenis van zijn prof, bestudeerde Moody later de gemeenschappelijke kenmerken van de BDE ervaringen via meer dan honderd getuigenissen van mensen die klinisch dood werden verklaard en dit overleefden. Hij introduceerde de overkoepelende term ‘near-death experience’(NDE) in 1975 in zijn bestseller ‘Life after Life, The investigation of a phenomenon- Survival of bodily death’. Dr. Moody wordt daarom terecht gezien als pionier en autoriteit op het terrein van NDE en de man die het taboe rond nabij-de-doodervaringen doorbrak, en dit fenomeen bekendmaakte bij een ruimer publiek.
Nadien schreef Ritchie nog een tweede versie: ‘My Life After Dying, how 9 minutes in heaven taught me how to live on Earth’ - vertaald als ‘Een glimp van de hemel’, met een voorwoord van de Amerikaanse dr. Ian Stevenson. de wetenschapper met wie gedegen en uitgebreid onderzoek begon over reïncarnatie. Ook Stevenson noemt zich schatplichtig aan zijn collega en vriend dr. Ritchie. Hier verhaalt Ritchie opnieuw kort zijn BDE verhaal maar heeft hij het ook over de vele ‘wonderen van genezing en heling’ die hij bij zijn patiënten mocht ervaren op fysiek en emotioneel vlak.
En last but not least, ook de cardioloog, wetenschapper, auteur en gerenommeerd spreker Pim van Lommel voelde zich na het lezen van het boek van Ritchie aangespoord om dieper onderzoek te verrichten naar de verhalen van zijn patiënten met een hartstilstand die ontwaakten na klinisch dood te zijn verklaard. De grote bestseller en gedegen overzichtswerk ‘Eindeloos bewustzijn, een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring’ (2007) is hiervan het indrukwekkende resultaat.
Op meeslepende wijze worden we in dit boek meegenomen doorheen de transformatie van een jonge man die uitgroeide tot een groot inspirerend voorbeeld van medemenselijkheid. Middenin het veld van de wetenschappelijk, academische wereld heeft hij de moed gehad om deze authentieke getuigenis te brengen, en heeft hij op deze manier een grote impact heeft gehad op vele levens.
Aanzet tot het schrijven van het boek.
‘Terugkeer uit de dood’ is een raamvertelling: een verhaal in een verhaal. Ritchie was erg geraakt door een palliatieve cliënt, die heel ontmoedigd was over het trieste verloop van zijn moeilijke leven. Om hem moed in te spreken vertelde Ritchie hem, héél uitzonderlijk, zijn eigen nabij-de-doodervaring. Dr. Ritchie hielp daardoor niet alleen de patiënt, maar ook zichzelf. Hij putte moed uit het effect van zijn verhaal en besloot zijn ervaring helemaal uit te schrijven. Het resulteerde in een wonderlijk boek, een getuigenis van hoop, troost en bemoediging alsook een ware ‘wake up call’ voor de lezer, zoals tal van, zo niet alle, BDE verhalen.
Dr. Ritchies antwoord, op de kritische vraag van zijn patiënt of het niet eerder een ‘delirium’ was dat hij had doorgemaakt, dat deze ervaring tot ‘de meest reële’ in zijn leven behoorde, is dan ook een krachtig statement.
Inhoud BDE.
Heel gedetailleerd vertelt Ritchie op sublieme wijze, met gevoel voor humor en zelfrelativering, over wat hem ‘zomaar plots’ overkwam tijdens een levensbedreigende ziekte: een uittreding uit zijn lichaam, en hoe deze negen minuten durende ervaring zijn hele leven en hemzelf op slag heeft veranderd. Hij was zich eerst totaal niet bewust van wat er aan de hand was. Vergeet niet dat toen in onze Westerse wereld nog weinig bekend was over zulke fenomenen. Ritchies onwetendheid over wat hem overkwam, bracht hem soms in hilarische situaties, maar leidde uiteindelijk tot een pijnlijke en eenzame ervaring, met prangende existentiële vragen: ‘Waar ben ik? Ben ik nog in leven of niet? Zo ja, waar is mijn lichaam dan?’
Tijdens het betreden van ‘de eeuwigheid’ en zijn ontmoeting met andere niet-fysieke werelden en wezens, is het vooral zijn ontmoeting met ‘HET Licht,’ zijn Gids, niemand minder dan ‘The Son of …’die het aandoenlijk ‘Middelpunt en Brandpunt’ uitmaakt van zijn verhaal. Ritchie krijgt via zijn gids een gedetailleerd overzicht van zijn jonge leven, waarin hij al zijn verborgen agenda’s tegenkomt en zijn tekortkomingen ziet, tot hij beseft dat dit zijn eigen interpretatie en oordeel is. Het sublieme wezen dat hem de hele tijd vergezelt en begeleidt doorheen de verschillende dimensies, straalt enkel ‘overweldigende, onvoorwaardelijke liefde, oneindig mededogen en acceptatie uit’. De ervaring van Het Licht, van onvoorwaardelijke liefde en mededogen, staat niet alleen hier maar in alle positieve BDE ervaringen dan ook centraal.
Conclusie.
Dr. George Ritchies ‘Terugkeer uit de dood’ is een van de mooiste, volledigste en meest impressionante BDE-ervaringen die ik tot nu toe las. Je krijgt veel informatie over 'het leven na': de verschillende sferen oa ook de sfeer waar de zielen nog dicht bij de aardesfeer vertoeven en hoe ze ons van daaruit nog proberen te benaderen en kunnen bepalen, de 'donkere sferen' en de lichtsfeer. Ook het achteraf ondraaglijke heimwee naar zijn Gids, en het zoeken naar en het vinden van de zin van zijn ‘vernieuwd’ leven is ontroerend en inspirerend.
.
Of je nu gelovig, ongelovig of agnost bent, dit populaire boek is o.a.. een aanrader omdat dr. Richie het grote waarom van de diepere reden van ons aardse bestaan aansnijdt. Ook niet onbelangrijk is het intrigerende feit dat er voor Ritchie achteraf verifieerbare elementen naar voor zijn gekomen. Bovendien leest het boek enorm vlot als een spannende (detective-) roman.
Interviews met Dr. George Ritchie en verfilmde fragmenten van het boek kan je vinden op youtube, maar als steeds is het boek onevenaarbaar of om te eindigen met de woorden van dr. Moody : “I urge everyone to read this.”
https://www.youtube.com/watch?v=aQvwxoPmu6k&t=477s
Hier lees je hoe je Nederlandse ondertitels bij de beeldfragmenten kunt krijgen: https://www.ponto3.org/video-vertalen.
​
Sonja Schouppe
