top of page

Video: het besef van iemands invloed op anderen en het inzichtelijke gevoel van 'thuiskomen'.

Zoveel videogetuigenissen, zoveel literatuur op het internet, en toch zijn er altijd weer getuigenissen die opvallen en echt resoneren met mijn innerlijke zelf. Een dergelijke video die ik onlangs op YouTube ontdekte, gaat uitvoerig in op de diepgaande impact van communicatie, de reis van zelfbewustzijn en het besliste gevoel van thuiskomen.


Andy Petro verdronk in een meer, twee dagen voordat hij afstudeerde in 1955.

Toen hij die dag in het meer sprong was het water ijskoud, hij zwom met moeite naar zijn vrienden die op een drijvend platform naar hem zwaaiden. Na een paar minuten kreeg hij krampen en verdronk. Terwijl hij op de bodem van het meer lag, hoorde hij een stem die hem zei dat hij gewoon moest loslaten. Toen hij luisterde, had hij het plotseling niet meer koud en had hij geen pijn meer. Hij keek om en zag zijn lichaam -- verstrikt in het onkruid op de bodem van het meer. Toen voelde hij zich naar een licht gaan. Het licht zei: "Andy, wees niet bang, we houden van je".


Nederlandstalige ondertiteling bij anderstalige YouTube-video's: https://www.ponto3.org/video-vertalen



De Engelstalige video, getiteld 'Earth life is just a play, it is not real', (Het aardse leven is maar een toneelstuk, het is niet echt) start met een krachtige opmerking: "Pas nu ik het herbeleef, herbeleef ik het met het besef van de gevoelens en het effect dat ik heb op de mensen waarmee ik tijdens mijn leven omga." Deze zin zet de toon voor het hele verhaal en benadrukt het besef van iemands invloed op anderen.

Naarmate de video vordert, neemt deze man mij mee op een reis door zijn vroegere ervaringen. Dit is echter niet zomaar een eenvoudige hervertelling van gebeurtenissen. Het gaat om het verkennen van de "voortdurende stroom van bewustzijn". Deze uitdrukking, die doet denken aan literaire technieken gebruikt door auteurs als Virginia Woolf en James Joyce, vat de essentie van de video samen. Het gaat over het diep duiken in iemands psyche, het begrijpen van de talloze emoties, gedachten en gevoelens die onze interacties met de wereld om ons heen vormgeven.


Veel verhalen over bijna-doodervaringen beschrijven het gevoel van 'thuiskomen' in een andere dimensie. Het gevoel van 'thuiskomen' in bijna-doodervaringen (BDE) is een diep en vaak terugkerend thema in veel getuigenissen en verhalen. In de video wordt dit gevoel ook benadrukt. Het idee is dat, ondanks dat we ons hele leven op aarde doorbrengen, er een inherente verbinding of herkenning is met deze andere dimensie. Het voelt vertrouwd, alsof men terugkeert naar een plek waar men altijd al heeft behoord.

Deze dimensie wordt vaak beschreven als meer 'echt' dan ons aardse bestaan. Terwijl we op aarde zijn, ervaren we beperkingen, pijn, verdriet en andere menselijke emoties. Maar in deze andere dimensie is er een gevoel van volledigheid, liefde en begrip. Het is alsof de sluier die ons scheidt van de ultieme waarheid wordt opgelicht, en we dingen zien zoals ze werkelijk zijn.

Dit contrasteert sterk met ons aardse leven, dat in vergelijking vaak als een droom of illusie wordt beschouwd. Het idee is dat, hoewel ons leven hier echt en tastbaar aanvoelt, het slechts een fractie is van een grotere, meer omvattende realiteit.

In de video wordt dit gevoel van 'thuiskomen' en de perceptie van wat echt is versus wat droom is, op een krachtige manier overgebracht, waardoor kijkers worden uitgenodigd om dieper na te denken over hun eigen percepties van realiteit en bestaan.


Eén van de meest opvallende momenten in de video is wanneer de man herhaaldelijk zegt: 'Het was onuitsprekelijk'. Deze zin, hoewel kort, vat het gevoel samen van overweldigd worden door emoties, van momenten in ons leven die zo'n diepe impact hebben dat ze ons sprakeloos maken en het steeds weerkerende gevoel van thuiskomen. Het is een gevoel waar ik me mee kan identificeren, en het herinnert me aan tijden dat woorden me in de steek lieten, dat het gewicht van mijn gevoelens me in een staat van introspectieve stilte bracht.

De video raakt ook het idee van aanwezigheid aan, met de zin: "Wat belangrijk is, is dat ik hier ben." In een wereld waarin we vaak afgeleid zijn en onze gedachten constant ergens anders zijn, dient deze zin als een krachtige herinnering aan het belang van aanwezig zijn, van echt leven in het moment.


Deze video omvat alle typische elementen van een bijna-doodervaring (BDE), waardoor het een diepgaand inzicht biedt in dergelijke ervaringen. Het is meer dan alleen een visueel verhaal. Het is een filosofische verkenning van de menselijke psyche, van de kracht van communicatie en van de reis van zelfbewustzijn. Het herinnert me aan de impact die onze woorden en acties kunnen hebben op anderen en onderstreept het belang van reflectie en introspectie. Als je het nog niet hebt gezien, raad ik je ten zeerste aan dit te doen. Het is een stuk dat je nog lang zal laten nadenken nadat het scherm donker wordt.

Noël


Comments


bottom of page