“De brug tussen spiritualiteit, filosofie en wetenschap” is, zoals jullie weten, de titel op de Ponto3 website. In het licht van de vele bijdragen en reacties op de Ponto3 Facebookpagina, zouden we het misschien beter “Het kruispunt van spiritualiteit, filosofie en wetenschap” noemen?
Neem nu de discussie die ik dikwijls te zien krijg op verschillende fora over de theorie van ruimtetijd (zoals beschreven door Einsteins theorie van relativiteit) gekoppeld aan het concept van reïncarnatie. Ik citeer:’Als tijd een relatief begrip is, hoe kan het dan dat er zoiets bestaat als reïncarnatie?’. Waarmee de schrijver, veronderstel ik, bedoelt dat als tijd niet lineair is of zelfs niet echt bestaat, dan zou het concept van opeenvolgende levens (zoals voorgesteld door reïncarnatie) anders moeten/kunnen worden geïnterpreteerd. Als je hier een touw probeert aan vast te knopen, wordt het spaghetti!
Ik geloof steevast dat je moeilijke dingen simpel moet kunnen uitleggen. ‘Maak het verstaanbaar voor een veertienjarige’ kreeg ik altijd te horen wanneer ik vroeger een complexe theorie moest presenteren aan de heren en dames van het hoger management. De wijze waarop ik het graag verduidelijk vertel ik op het einde. Eerst het lastige!
Ik veronderstel dat je deze ‘ruimtetijd/reïncarnatie’ kwestie kan relateren aan verschillende perspectieven? Het blijft voor mij een uitdaging om te bepalen vanuit welk perspectief ik het onderwerp zou kunnen benaderen, omdat elk van deze domeinen, denk ik, unieke inzichten en benaderingen biedt. Dit alleen al zorgt soms voor twijfel en reflectie.
Complex is het ongetwijfeld, omdat de perspectieven voortkomen uit fundamenteel verschillende kennisdomeinen: de een uit wat feitelijk is waargenomen en gemeten, en de ander uit spirituele of religieuze tradities. Misschien toch proberen om de kloof te overbruggen?
Ik lees dat er zoiets is als de multiversum theorie. Een aantal interpretaties van kwantummechanica suggereren het bestaan van meerdere universums of een multiversum. Als elke mogelijke uitkomst van elk evenement een nieuw universum definieert, dan is het misschien denkbaar dat reïncarnatie zou kunnen plaatsvinden in een van deze parallelle universums.
Oosterse filosofieën hebben het dan weer over tijd als cyclisch in plaats van lineair. Als tijd cyclisch is, dan zouden zielen potentieel opnieuw geboren kunnen worden in vorige of toekomstige levens.
In een niet-lineaire tijdsdenken is het concept van een vorig leven of een toekomstig leven misschien niet zo eenvoudig als het lijkt. Reïncarnatie kan dan worden gezien als de reis van de ziel door verschillende punten in ruimtetijd, niet noodzakelijkerwijs in een lineaire progressie.
Sommige theorieën in kwantummechanica stellen voor dat bewustzijn misschien een fundamentele eigenschap zou zijn van het universum, vergelijkbaar met ruimte, tijd en energie. Als dit het geval is, dan zou de reis van bewustzijn (of een ziel) door verschillende levens een natuurlijk proces kunnen zijn binnen het weefsel van het universum.
Men zou reïncarnatie metaforisch in plaats van letterlijk kunnen interpreteren. In deze visie zou "reïncarnatie" de voortzetting van energie of informatie kunnen vertegenwoordigen, in plaats van de letterlijke wedergeboorte van een ziel in een nieuw lichaam.
Een andere benadering is te accepteren dat wetenschap en spiritualiteit in verschillende domeinen opereren en misschien niet verzoend hoeven te worden. Wetenschap gaat over het empirische en meetbare, terwijl spiritualiteit gaat over overtuigingen, waarden en innerlijke ervaringen. Beide kunnen naast elkaar bestaan zonder dat de een noodzakelijkerwijs de ander verklaart.
Er zijn enkele wetenschappelijke onderzoeken naar reïncarnatie gedaan, op het gebied van parapsychologie. Onderzoekers hebben gevallen bestudeerd van kinderen die beweren zich vorige levens te herinneren. Hoewel deze studies vaak met scepsis worden ontvangen in de mainstream wetenschappelijke gemeenschap, vertegenwoordigen ze een poging om de kloof te overbruggen tussen empirisch bewijs en spirituele overtuigingen.
Oké, hier is dan hoe ik het graag verduidelijk en verstaanbaar wil maken , ‘for what it’s worth’.
Stel dat de ziel kan vergeleken worden met een dik boek. De vele bladzijden van het boek zijn de tientallen, honderden of duizenden levens die we hebben. Het boek wordt opengeslagen op een of meerdere pagina’s. De pagina of pagina’s worden aangevuld of aangevuld met ‘ervaringen’ van de ziel. Sommige aanvullingen worden ook soms ‘weggegomd’ of overschreven. Het boek - lees de ziel - is eindeloos, uniek, de essentie van elk levend wezen, zoals Plato ons vertelde. En net zoals bij elk goed boek, is er altijd die ene bladzijde met een koffievlek of een ezelsorenhoekje. Dat zijn de dagen dat je ziel besluit een 'cheat day' te nemen.
En als je ooit in de war raakt over al deze theorieën en perspectieven, nog dit: ik ben ervan overtuigd dat reïncarnatie echt is. Ik hoop dat ik in mijn volgende leven misschien terugkom als een boekenlegger. Dan kan ik eindelijk mijn plek vinden in dit eindeloze verhaal zonder koffievlekken te maken!
Noël
Yorumlar