Onze zintuigen zijn ons venster op de wereld. Wat wij waarnemen bepaalt grotendeels hoe wij de wereld percipiëren en is bijgevolg ook bepalend voor hoe wij ons daarbij voelen. Er zijn echter ook gebieden van de werkelijkheid die wij zintuiglijk niet kunnen waarnemen, maar die minstens, zo niet meer- bepalend zijn voor hoe wij in de wereld staan. Die gebieden behoren tot het geheel van verschijnselen die te maken hebben met ‘Velden’. Als je straks muziek beluistert in je autoradio, kun je dezelfde muziek blijven beluisteren als je uitstapt voor een wandeling en je je gsm aanzet. Dit klinkt allemaal zo gewoon dat we er niet meer bij stilstaan. Maar er schuilt een wonder van de natuur achter dat alles te maken heeft met elektromagnetische velden. Bijna alles wat wij in het leven ervaren en meemaken, in alle mogelijke omstandigheden en op bijna alle niveaus, heeft te maken met de werking van velden, elektromagnetische en andere.
Velden bestaan niet uit materie; ze zijn niet tastbaar, zichtbaar of onder de microscoop te onderzoeken. Ze zijn als het ware ‘uitgesmeerd’ in de ruimte en hebben geen vaste vorm of eindpunt. Ze zijn overal, maar we kunnen ze niet zien. Maar wat zijn ze dan wel?
Einstein beweerde dat velden de enige realiteit zijn die bestaat en dat materie (onder de vorm van een vaste, tastbare substantie zoals we ons dit traditioneel voorstellen), in essentie niet bestaat, maar eerder de illusie oproept dat het wél bestaat. Laat ons dit eens wat nader bekijken.
Natuurlijk doet materie zich aan onze zintuigen voor als een vaste, zichtbare substantie, maar wat gebeurt er als we die materie steeds verder vermalen en opsplitsen in steeds kleinere stukjes? Dan komen we uiteindelijk in een totaal nieuwe wereld terecht waar heel andere spelregels gelden. Op het allerkleinste niveau van de sub-atomaire werkelijkheid bestaat er geen materie meer; enkel nog een wirwar van energetische vibraties die allemaal op elkaar inwerken. Ieder elektron of proton, ieder atoom, iedere cel, elk organisme en elk hemellichaam trilt onophoudelijk volgens een bepaalde frequentie. De hele kosmos is één reusachtig groot energetisch trillingsgebied. Vergelijk het met een symfonisch orkest waar ieder instrument een bepaalde vibratie of frequentie genereert en waar alle instrumenten samen in staat zijn om een harmonieus geheel te vormen. Daarbij is er onophoudelijke afstemming en uitwisseling van informatie tussen alle muzikanten. Niets functioneert er op zich alleen en alles is er met alles verbonden. Dit wonderbaarlijk schouwspel is wat zich in de natuur (o.a. in ons lichaam) op alle mogelijke plaatsen en tijdstippen onophoudelijk voordoet. Maar er is geen enkel ‘voorwerp’ dat trilt, er is enkel ontastbare vibrerende energie in miljoenen verschillende schakeringen.
Voor levende wezens geldt bovendien dat de uiterst complexe samenhang van al die energetische vibraties aangestuurd en gedirigeerd wordt door een overkoepelend energieveld dat de groei en vormgeving van al die levende wezens in de juiste banen leidt.
We zouden dit het universeel intelligentieveld kunnen noemen. Einstein zei hierover dat de graad van intelligentie en harmonie die door dit veld wordt uitgestraald van een dergelijke superioriteit is dat, in vergelijking daarmee, alle intelligentie die door mensen gedemonstreerd wordt, onbeduidend klein is.
Het is niet enkel de groei en vormgeving van levende wezens die aangestuurd wordt door een kosmisch energieveld, maar ook een aantal niet materiële aspecten van het bestaan, o.a. het bewustzijn. Analoog aan wat hierboven beschreven werd in verband met harmonie en intelligentie, doet zich een gelijkaardig fenomeen voor op vlak van bewustzijn. Ook op dit vlak bestaat een universeel bewustzijnsveld, waar alle levende wezens deel van uitmaken, in alle mogelijke gradaties, van zeer laag tot zeer hoog. Het hoogste niveau is voor gewone stervelingen zo goed als onbereikbaar en is het best te beschrijven als een toestand van zuivere non-dualiteit (geen afgescheidenheid meer; alles wordt Eén), onvoorwaardelijke Liefde en eindeloos mededogen. Dit kosmisch bewustzijnsveld is latent aanwezig in elke mens, maar wordt door onze gebondenheid aan de materie (o.a. ons lichaam) grotendeels versluierd. Enkel uitzonderlijke mensen (o.a. de mystici), kunnen na jarenlange oefening (o.a. via meditatie) een glimp opvangen van de hogere bewustzijnsniveaus, evenals mensen die een Bijna-Dood-Ervaring (BDE) gehad hebben.
Ons beperkt bewustzijn is tijdens ons aards bestaan niet bestand tegen de blootstelling aan de felle intensiteit van het universeel bewustzijnsveld. Enkel wanneer we het stervensuur naderen en het materieel lichaam afleggen valt elke sluier weg en treden we het universeel bewustzijnsveld binnen. De vele getuigenissen van mensen die een BDE gehad hebben
wijzen in die richting.
Het lijkt er steeds meer op dat materie niet de centrale positie inneemt in de kosmos, maar wel bewustzijn. Materie vertegenwoordigt trouwens slechts 4% van alles waaruit de kosmos bestaat. De consequenties hiervan zijn enorm. Het begint er meer en meer op te lijken dat het niet materie is dat bewustzijn creëert (iets dat we decennialang aannamen door te stellen dat bewustzijn een bijproduct is van de hersenwerking), maar dat het eerder bewustzijn is dat materie creëert. Max Planck (een van de grondleggers van de kwantum mechanica), beweerde in dit verband dat bewustzijn een fundamentele eigenschap van de kosmos is en materie slechts een afgeleide eigenschap.
Bovendien is er de laatste decennia een groeiende ‘body of evidence’ ontstaan die verwijst naar de invloed die kan uitgaan van gefocuste gedachten (bewustzijn dus) op de materie. Zie o.a. de baanbrekende studie die Dawson Church hierover verricht heeft of het wetenschappelijk onderbouwd bewijsmateriaal dat Dean Radin hierover verzameld heeft.
Beter bekend bij het groter publiek is ook het klassieke placebo/nocebo-effect dat in dezelfde richting wijst. Evenzo groeit de belangstelling voor de positieve effecten van allerlei therapeutische handelingen die via handoplegging en andere vormen van ‘therapeutic touch’ energie-overdracht kunnen creëren van de therapeut naar de patiënt. Deze vormen van therapie zullen in de toekomst alleen maar in belang toenemen en horen allemaal thuis onder de hoofding ‘Energy Healing’. Energetische bio velden, en niet materie spelen hierin een cruciale rol. Het onderzoek op dit gebied is nog jong maar het zou wel eens een hoeksteen kunnen worden in de ontwikkeling van nieuwe, beloftevolle therapieën.
Samengevat kan gesteld worden dat onze gehechtheid aan het concept dat materie de centrale plaats inneemt in de natuur en de kosmos, op losse schroeven komt te staan. Bewustzijn lijkt meer fundamenteel te zijn. De basis waarop het materialistisch denken (dat sterk dominant geworden is in het westers denken) gebaseerd is lijkt op los zand te zijn gebouwd. Door in de toekomst de aandacht te verleggen van materie als fundamentele bouwsteen van de kosmos naar bewustzijn zal zich een vernieuwd wereld-en mensbeeld aftekenen, met onbegrensde en fascinerende mogelijkheden voor de ontwikkeling van een meer holistische en minder ego-gerichte samenleving.
Romain Goorman, 30 jan. 2024
Comments